Brabantse gezelligheid: dat typeert Villa Rozenburg in Schijndel. Vroeger het huis van kaarsenfamilie Bolsius. Sinds deze lente een kleinschalige zorgvilla voor mensen met geheugenproblematiek. Bewoonster van het eerste uur mevrouw De Laar-Ploegmans, zus Carla en locatiemanager Jolanda vertellen ons wat dit nou precies inhoudt.
Het leven voortzetten zoals voorheen
Het is een zoete inval in de zorgvilla met familie en vrienden. “Ik kom op bezoek wanneer ik wil, pak zelf een bakje koffie. Het voelt hier warm als thuis, geen tehuis. Alle bewoners en familieleden onderling hebben ook echt een fijne band”, legt Carla uit. Jolanda vult aan: “Het leven voortzetten zoals bewoners gewend zijn, dat is het doel. Wij zijn bij hen te gast en bieden zorg daar waar het niet meer gaat. Bewoners kunnen ook alleen naar buiten. Natuurlijk denken we aan de veiligheid, maar we stimuleren zelfredzaamheid. Actief blijven houdt iemand zo onafhankelijk mogelijk, wat het gevoel van eigenwaarde versterkt.”
Zelfredzaamheid wordt gestimuleerd
Activeren lukt alleen wanneer je diegene goed kent. Welke hobby’s en interesses heeft iemand? Hoe ziet het dagritme eruit? Waar houdt iemand van? En wat vindt iemand lekker? Alle wensen en behoeften worden in kaart gebracht. Jolanda: “We gaan daarom ook het liefst eerst op huisbezoek. Dan zien we al hoe iemand woont. Want juist die ene stoel kan fijne herinneringen met zich mee brengen. Of schilderijen die in een bepaalde volgorde hangen, kunnen belangrijke inrichtingszaken zijn in het appartement waar we familie ook in kunnen adviseren. Samen zorgen we dat de bewoners zich zo snel mogelijk thuis voelen.”
Het thuisgevoel
Thuis voelen doet mevrouw van de Laar-Ploegmans. “Dit huis lijkt zelfs op een huis waar ik vroeger heb gewoond. Natuurlijk is het even wennen in het begin. Maar ik heb zelf de keuze gemaakt om hier te komen wonen. Dat scheelt ook. En ik pas me makkelijk aan. ” Gezelligheid en ergens bij horen is belangrijk voor mevrouw. “Ik kom uit een groot, warm gezin. Samen met mijn 8 broers en zussen woonden we op een boerderij waar we groenten en fruit verbouwden. De ondernemersdrive heb ik daarvan denk ik, maar liefde voor tuinieren is er nooit gekomen”, grapt ze. Ze heeft als coupeuse gewerkt. Eerst op opdracht. Later toen ze een gezin kreeg vooral voor bekenden. Ook heeft ze een fantastische hoedenverzameling. “Mijn zus is kapper. Maar zelfs met haar wekelijkse kapbeurt had ik geen fantastisch haar, dus ik droeg altijd hoedjes.” Alle 50 hoedjes zijn mee verhuisd natuurlijk.
“Die gezelligheid en warmte waar ik mee opgegroeid ben vind ik hier nu ook. Niet alleen bij mijn familie en vrienden die ik nog veel zie, maar ook bij de andere bewoners. Samen stiekem een sigaretje roken op een bankje, wandelen of kletsen in de woonkamer. Ik ben dankbaar dat ik hier woon, dichtbij mijn familie en met fijne medebewoners.”
Laag tarief zorgkosten
Jolanda is bekend met de vooroordelen over de kosten van het wonen in een particuliere woonzorgvoorziening. “Vaak wordt gedacht dat dit veel duurder is dan een regulier verpleeghuis. Maar dat is zeker niet altijd het geval. Overal betaalt u een inkomensafhankelijk bijdrage voor de zorgkosten, maar in tegenstelling tot reguliere woonzorgvoorzieningen is dat hier volgens het lage tarief. Daarnaast zijn er dan nog de woonkosten. Op onze website vindt u enkele rekenvoorbeelden.”
Kom zaterdag 30 september naar onze open dag. Er is dan volop gelegenheid om de locatie te bekijken, het zorgteam te ontmoeten én al uw vragen te stellen. Ga naar onze website steppingstones.nl/opendag om aan te melden. Of loop vrijblijvend binnen tijdens het koffie-inloopmoment, elke laatste vrijdag van de maand tussen 10.00 – 12.00 uur.
